Αγαπημέναμ καβακλιουτούδια .
Σχουράτιμι αλλά αυτή τμέρα δεν κρατιέμι ιξάλου τοχει κι του έθιμού μας.
Ούλοι ικεί που δούλιβα κάθι χρόνου μι φουβούνταν ότι δ σ ξιουάσου κι είχαν του νουτς κι ιγώ πάλι τα κατάφιρνα.
Γιατί πάντα σκέφτουμαν από μέρις τι δα φκιάσου κι ήταν μεσ τν καθημιρινότητα της δουλειάς κι μι πίστιβαν πάντα.
Τώρα απ τα αλήθεια να σας πού ότι σιγκινήθκα τόσου πουλή κι σας ευχαριστού πάρα πουλή για τις ευχές σας.
Πραγματικά καταφέραμι κάτι ακατόρθουτου.
Αισθάνουμι τόσου δέσιμου μεταξύ μας κι απού άτουμα που ούτι τα γνουρίζου κι είνει σα να τα ξέρου χρόνια.
Νοιάζουμι κι νοιάζιστι. Ιοού κι ιουάτι.
Παρουμιάζου ότι είμαστι σαν μια αλυσίδα πιασμένοι ούλοι απ τα χέρια κι τραβάμι τν ανηφόρα.
Ετσι να μείνουμι κι του χρόνου πάλι να γιουρτάσουμι την προυταπριλιά.
Βέβαια του ξούρι στου χέρι τόχου δεν είνη ψέμα.
Απλώς είναι σε ύφεση τώρα. Σιγά μη ζουριστεί απ του γράψιμου που φκιάνου τώρα.
Σας ιφχαριστού κι για τα ιλάτσια θα τα ιφαρμόσου.
Επίσης να σχουλιάσου κι αυτό που μίπειτει να ιμφανιστώ στου γυαλί.
Μι δελέασι να σας που η ιδέα σας κι μπουρού να του ιφαρμόσου αφού έχου κι του πιδίμ που είνι η δλειάτ αυτή.
Αλλά έχου μια δυσκουλία.
Ναι μεν δα απαλλαγού απ του γράψιμου αλλά για να βγού στου γυαλί κι να κάνου βιντεάκια δε συμφέρει σι χρόνου.
Γιατί ???? Μπουρεί ν απουρήστι.
Λοιπόν σας πιριγράφου λίγου πως είμι αυτή τη στιγμή ιμφανισιακά για να αντιληφθείτε πιρί τίνους χουρατέβου.
Εχου ένα κουκαλάκι στα μαλλιά κι απού δίπλα σκαπιτούν τα μαλλιάμ νο η σκαντζόχειρους. Χώρια η ρίζα.
Αρα πρέπει να κάθουμι μιά ώρα στουν καθρέφτη να φκιάσου πιστουλάκι τα μαλιάμ να παραγγείλου κι μι κούριερ να μι φέρν μια λάκ μι χρώμα να καλύψου σριζις.
Υστρα δα βάλου μεικάπ κι πούδρα να μή ιαλίζει του πρόσουπουμ απ του φακό.
Δα βάψου φρύδια μάτια χείλια μούτσουνα βλιφαρίδις.
Ιδά ιπιτρέψτιμι μια παρένθιση. Δε σας ίλιγα προυχθές για τν δεύτιρη τ φιλινάδαμ τν κουκέτα.
Αξιτι πιδιά ιχει πάρει μια κινούρια μάσκαρα….. σε χρώματος ιράνιου….. κι δεν πρόλαβι να τν ιμφανίσει.
Κι προυχτές τλέει η θυγατέρατς μαμά πάμι να πιρπατίσουμι……κι ειπειδή είχει κι ιράνιες φόρμις…. μι λέει άχ βάφτηκα κι έβαλα ιπιτέλους…… κι την ιράνια τμάσκαρα κι βγήκαμι…… κι πουρπατούσαμι κι είχα άλλουν αέρα…… όπους παλιά.
Ε βέβαια τλέου ιγού….. άλλους άερας στα τσαίρια…. αμ δε σιβλιπαν κι τα σπουρτούδια….. μι τν ιράνια τμάσκαρα…. δε ι ναφάν απού σταναχώρια.
Ιστρα μι τετιες φιλινάδις βγεί ισύ στου γυαλί απιριποίητη.
Αχ που είχα απουμείκει καλέ?????
Α του κιφάλι μπίτσι. Αμ τα νύχια???Ειίδιτι σφουτουγραφία πουχα ανάπουδα του χέρμ,????
Η ξύπνιους η άντραςμ οταν τουν είπα τράβαμι μια φουτουγραφία σι παρακαλώ τν πρώτη τν έβγαλι να φαίνουντι κι τα νύχιαμ.
Τν είδα σα χίρσα να τουν τσουρίζου…. καλά είσι κι ου φουτουγράφους σχουρουδίας μας….. τι νύχια είνι αυτά που μεέβγαλις….. ντιμ τα σκάλτσαν οι όρθις??
Πείτι μι καλέ κι σείς κι άλφρα σας τούπα πως βγαίνει του ημιμόνιμου…..ικτός ινστιτούτου καλουνής????
Καλά όσουν αφουρά για ντ γκαρνταρόμπα πανεύκουλου…..τν ανοίγου πέρνου ένα σκουτί….. ούλα προυτουφουριμένα δανίνει.
Γιαυτό μαργούδα κάτσι μι τρουμπούδασ κι σκαλτσούδις τσζιστές…….. α στόισα τλίγου κι του λιμόμ πάντα μι κασκόλι…… μι μη πιάσν τα λειμά….. κι χιρήσι να μη μπαίνει καμιά υπουψία……του ιπόμινου στάδιου δα είναι να μη πιάσει θιρμασιά απ τντρουμάραμ κι πάει λέγουντας.
Λοιπόν ειπειδή έπιασα πάλι πουλύ τόπου….. κι για να μη κουράζιστι…… σας στέλνου αυτά για να μη σταναχουριέστι…. κι συνιχίζου κατευθείαν με τα μασαούδια…. σμάναςμ,