Αγαπημένα μου καβακλιουτούδια σας καλησπιρίζω

ΟΡΘΑ ΜΙ ΠΡΥΣΒΙΟΥΠΙΑ

Η φιλινάδα σμαναςμ η Μαργούδα η Τόπτσου καθιταν δίπλα μι τν σαιτάνινα τν Νικόλινα.

Τα οικόπιδα ήταν ξέφραγα οι αυλές ιμάτες με χουρταρούδια έβουσκαν κι οι όρθες κι τα μισίρια χαρά θεού.

Ιπειρνι η μαργούδα του πλέξιμουτς κι πήινι σναυλή σνικόλινας κι επλιγαν αντάμα.

Κάποια στιγμή θυμάτι η νικόλινα ότι θέλει να μπανιαριστεί βγάνει τα ιαλιά τς που ήταν μι σκοινούδι δεν είχαν σκιλιτό όπως τώρα κι ταφήνει ξκαταεί.

Μαργούδα άφκα του πλέξιμουμ κι τα ιαλιάμ ιδά παένου να ουστού κι δα ναρθου γλήουρα μη φεύγς.

Ιρνά η νικόλινα σι λίγο μπανιαρισμένη πέρνει του πλέξιμου τς κι χαλέβει τα ιαλιάτς κανκαπ.

Μαρή μαργούδα ήρθι κάνας όσου έλειπα δε βρίσκου τα ιαλιάμ που παν???

Κι χίρσαν κι οι δυο να χταζν οιρα οιρα κι να ψάχν.

Στου ενδιάμεσου ομως τςαπουσίας σνικόλινας μια όρθα ικεί που έβουσκι τσιούμπσι του σχοινούδι απ τα ιαλιά τίναξι του κεφάλτς κι περνά η όρθα τα ιαλιά στου λιμότς κι συνιχίζει να βόσκει.

Κάποια ώρα εκεί που έψαχναν ιρνά η μαργούδα σ νικόλινα κι τλεει.

Νικόλινα είδις καμιάφρα μαρή όρθα μι ιαλιά????

ΜΙΣΙΡΙ ΜΙ ΣΟΥΛΠΑΝΙ

Στου σπίτς η μαργούδα είχει ένα δουμάτιο κι μια κουζίνα κι του νοίκιαζι. Η νοικιάρισατς ονομαζόταν γεουργία.

Μια μέρα ικεί που κάθουνταν σναυλή λεει η μαργούδα. Γιουργία έχω ένα βάσανο αυτή η μισίραμ παένι πάλι να κουσήσει κι δεν ξέρου τι να φκιάσου.

Δε θέου να μι ουμούσι μισιρούδια τναυλή κι κουτσουλιές.

Α τλεει η γιουργία μη σταναχουριέσι χιτς δέστην στου λιμό ένα σουλπάνι κοινώς σαλιάρα κι μόλις σκύβει να κάτσει να κουσήσει δα βλέπει του σουλπάνι δανατρουμάζει κι δα σκόνιτει.

Μια χαρά η μαργούδα πως του σκέφθκι αυτή η γιουργία αυτό του κόλπου δένει του σουλπάνι σμισίρα κι ησύχασι.

Μιά μέρα περνούσι μια κυρία σαλουνικιά κι κατέβινι να πάει σμπάμπου τσουλτάνα για ξιμάτισμα. Οπους κατέβινι χτάζει σναυλή σμαργούδας κι βλέπει τμισίρα μι τσαλιάρα, πουρπατεί υρνα ξανά πάλι τχαζει δεν άντιξι ρουτά τμαργούδα.

Καλέ κυρία γιατί η γαλοπούλα σας έχει σαλιάρα.

Κι η μαργούδα α κυρία μου ιμείς σγειτουνιά μας έχουμι κι μισίρις μι σουλπάνι κι όρθεις μι ιαλιά.

ΠΙΣΙΝΕΛΑ ΚΙ ΤΑΞΙ

Η μαργούδα κι η νικόλινα κατεβκαν σαλουνίκη να παν στου γιατρό. Αφού μπήτσαν απ του γιατρό κατεβκαν κάτ στν εισουδου κι λέει η Μαργούδα.

Νικόλινα κάτσι ισύ ιδά δα πάου παραπέρα να βρου ταξί δα κουνθείς χιτσι δα πιράσουμι μι του ταξί να σι πάρουμι να πάμι στου πρακτουρείου. Καουά ???? Καουά.

Αφού βρήκι ταξί η μαργούδα περνούν απ τστράτα που άφκι τνικόλινα κι δν μπόρσι να τν ουγιάσι αμέσως κι του ταξί προυχώρσι παραπέρα.

Υρνά του κιφάλιτς ουπίσου η μαργούδα κι βλέπει τνικόλινα να κουνά χέρια κι πουδάρια.

Ταξί λέει στουν ουδηγό κάνει μια πισινέλα να πάρουμι οπίσ τν νικόλινα.Μόλις μπαίνει μέσα λέει στουν οδηγό.

Εγώ σειδα που πέρασις απου μπρουστάμ μι τμαργούδα σκονω τν ομπρέλαμ ντκουνού κι σι φουνάζου οισου οισου κι συ δε σταμάτσις.

Καλά κυρία μου γιατί δε φωνάξατε ταξί.

Κι που σι ξέρου πιδάκιμ που σι λέν ταξί??????