Αγαπημέναμ καβακλιουτούδια
ΑΛΟΥΓΑ ΚΙ ΑΛΟΥΓΟΥΟΥΡΕΣ
Οταν ήταν μουκρή η μάναμ λέει…. η μπαμπάκαιτς που ήταν λίγου τσιγκούντς…όταν ψούντζι κάτι …κοίταζι να πάρει του πιό φτηνό.
Αλλά φοβάταν κι πουλύ τμάνατς γιατί τουν μάουνι ούλου…..γιατί αυτή άριζι τα πιό καουά πράματα.
Ετσι πάει στα γιαννιτσά στου παναήρι να αγουράσει ένα άλουγου για του χουράφτ. Βρήκι ένα φτηνό…. ούτι στα πουδάρια τ στέκιταν του καημένου…. απού αδυναμία κι απού γηρατειά.Τούφιρι ταργά του βράδυ τόβαλι στου ντάμι.
Κοιμήθκαν του βράδυ….. κι ειπηδής η μάναμ κοιμάταν στου σαλόνι…. άπχαζι ούλη νύχτα τουν μπαμπάκατς…. να παένι κι να ρήτι όξου μέχρι του προυί.
Οταν ξημέρουσι μι του καλό τουν ρουτά.
Μπαμπάκα γιατί ούλη νύχτα αράτζεις όξου????
Τι να κάμου πούνκα πήινα κι σήκουνα τ άλουγου π αγόρασα… απ τν ουρά… να τρώει…. να στέκιτει λίγου στα πουδάρια του…. για να του σινιφέρου μέχρι να σκουθεί η μάνασ…γιατί άμα τούβλιπι έτσι που τούφιρα… η να του πάει στα τσαίρια.
Μιά φιλινάδατς αρώχτσει η μάνατς…. απού βαθιά γιράματα… μακάρι να πάρουμι τα χρόνια τς λέει η μάναμ κι η φιλινάδατς ήθειλει να ξέρει να ξικινήσει χουσμέτια κι φώναξι του γιατρού του μπουιατζή,,,,,, που είχει πολύ καλαμπούρι όπως ξέρτι.
Γιατρέ λέει…. η μάναμ πουλύ βάρυνει τι λες πόσου δα κρατήσει?????
Τι να σι πού καλήμ….. δεν είναι άλουγου να του πάμι στα τσαίρια….. όσου κρατήσει….. δεν είμι κι θιός.
ΚΟΥΚΟΥΣ ΚΙ ΣΚΟΡΔΑ
Πάμι πάλι σφιλινάδις σαγαπημένεις.
Μαργούδα κι τόπσου.
Τότις ήταν ένας παππούς που τον φώναζαν κούκου κι είχει ένα καρότσ κι πουούσι πιτναρούδια, χαλβαδούδια κι παγουτό.
Τότι πάλι που λιφτά αλλά η κούκους ίπερνι κι σκόρδα.
Η μάναμ είχαν ένα δυάρι κι τουχαν σπαρμένου σκόρδα κι είχαν πουά στου ντάμι.
Η μαργούδα δεν είχαν. Πίηναν κρυφά απ τμάνατς στου ντάμι κι ιμόζει σττσόπδιτς απού τζακέτα τς….. ήταν προς καουκαίρι ….η μάναμ μι σκόρδα κι ντουγρού για τον κούκου να πάρν η χαλβαδούδια η πιτναρούδια κι τα μοιράζουνταν .
Μιά μέρα ζήλιψαν του παγουτό.
Εδουκι ένα σουρό σκόρδα η μάναμ κι τν έδουκι μόνη ένα παγουτό,
Η μαργούδα να του βλέπει κι να τρέχν τα σάλιατς….. η μάναμ πουνόψυχη τλέει…. να καλέ γλύψει πρώτη ισύ… κι ύστρα δα φάου κι ιγώ.
Του παίρνει η μαργούδα…. κι του ρουφά με μια καταψά….. ούλου του παγουτού …….πάγουσι η γκαρλικουιτς….. κι η μάναμ απόμκει μόνη μι του χουνή.
Σα χίρσι να κλαίει η μάναμ…. κι να τρώει σκέτου χουνή… κι μόλις φτάνει σπατσάδινα…… να σγουγγίζει τα δάκρατς να μην καταλάβει κι η μάνατς….. κι τι να πεί ….ότι χεμ έκλιψει τα σκόρδα….. χεμ παγουτό δέν έφαη.
ΑΡΝΑΟΥΤΙ ΚΙ ΠΑΝΑΙΡ
Η μάναμ ήταν πέντι αδερφές κι ένας αδερφός.
Κι όπως ήταν φυσικό τουν είχαν τρουμιρή αδυναμία.
Χιούμορ κι αυτός αστείρευτου.
Το ίδιο κι τα δυότ πιδιά η τούλα μας που είνει στο φβ απ τν Αστραλία κι ι Τζόνσον.
Η μάναμ ήταν η πιό μουκρή. Απού ντρανή τναδιρφήτς είκουσι χρόνια διαφουρά.
Πριν απ τμάναμ…… η θειάμ η Μαργώ καμόσου ως πουλύ βαρούτσκη,,,,,,, η μάναμ λέει ….μι του ζόρι τν έβγανι μια βόλτα…..η μάναμ πουλύ τν άριζι του γκιζιέρ κι παρακάτ σι άλλου μασάλι δα του καταλάβτι. Κι η θεία μ πιτρούλα .
Αυτές ήταν ιλεύθερις όσο έζησε ο αδελφός τους γιατί έφυγι νέους.
Μ αυτόν είχαν πουλά μασάλια, Τώρα δα σας που ένα άλφρα άουα.
Τον άριζι πουλύ νσπειράζι. Ηταν του παναήρ του μούργκλι κι αυτές ήταν στου μπαχτσά κι οι τρείς κι δούλιβαν,
Σλέει όποια φάει ένα αρναούτι δα τν αφήκου να πάει στου παναήρι. Η μάναμ ήταν μουκρή απαλάθκι.
Παίρν η Πιτρούλα κι η Μαργώ ταρναούτια η πιτρούλα ρίχνιταν απ του κάψιμου.Η Μαργώ δεν ταράζιτι..
Μαργώ γιατί ισύ δε σέκαψι κι δεν ταράζισι…. λέει η πέτρου κι να τρέχν τα δάκρα τς…. απ του κάψιμου.
Η Μαργώ γιατί ιγώ κουροιδου είμι… νο τι σένα ….έσκυψα τάχα τόφαα…. κι τόριξα μέσ τουν νταλαμάγκουμ…. κι συ τριλή τόφαις.
Κι πάν στου παναήρι.
ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΑΠ ΤΟΥ ΠΑΝΑΗΡ
Μαζί μι τ άλουγου απ του παναήρ… πήρι κι απού ένα ζιβγάρι παπούτσια…. σδυο σθυγατέρηστ… τμαργώ κι τμάναμ… πάλι απ΄τα φθηνά κατά τα λιγόμινατς.
Η μαργώ είπαμι βαρούτσκι δεν εβγινι μόνη μιά φρα τα βάλι κι αυτό μι του ζόρι.
Η μάναμ βέβαια τόχιτει αντιληφθεί κι απ άλλες ιστουρίες. Πως τιλικά κι από μικρός όταν είσει φαίνιτει τι χαρακτήρα διαμουρφώντς.
Μόλις τάφιρι η μπαμπάκατς τέτοια χαρά…..δε λέειτει.
Τα πουδένει πιδί μου κι σα χίρσι να περνά… απ ούλα τα σπίτια σγειτουνιάτς …. να τα δείχνει σφιλινάδιτς ..κι μέχρι να μπιτίσει του τιτράγουνου σμπότσαρης…. κι να ιρίσει σπίτι βγήκαν τα δάχτυουάτς απόξου.
Παένι γλήουρα γλήουρα… κι τα κρύβει να μη τα ιδεί …. πάλι η μάνατς κι τσιουρίζει τουν πατέρατς τι φτηνά πράματα αγουράζει.