Μαρούλα δά να ρτς καμια φρά στα κουφάλια;;;;
Δα σι φκιασο καουα.
Σιπα να βγαζου ιένα μασάλ μιάφρα τμερα… η μέρα…. παρά μέρα.
Μι γράφι καθι μέρα ποιος άνκσε;;;
Δα στου που καλε… αλλα δά χαλεψις αουο για σημιρα….. η ξαδελφημ…. 
μαλλον κοιμάτι κομα δε μι ταραξι.
Λοιπόν δα ονομαζου κάθη φουρά τα μασάλια μι το χαρακτηριστικό τς ….για 
να ξέρουμε και τι λέμι… για να ταχω ετμα και για του βιβλιου.
Μεχρι τορα ειπαμι τα βερυκόκαλα, τνπαλέστρα, του πιριοδικό, του 
πιδούδ, κι πάμε σήμερα για του ποιος άνκσε.
Η μάναμ μιλιγι…. του καλυτιρου φλερτ τοφκιαναν σβολτα του βράδι… κι 
οταν ειχε πουδόσφιρο στου γήπιδου.
Για να βλέπν τα παλκαρια κι κατα προυτιμησ σχαλκιδουνιοτοι.
Απού κείνα τα χρονια… τα κοριτσια μας σχαλκιδονιοτοι κι οι 
χαλκιδονιοτοι σκουφαλιοτσις. Προτα γυρζαν οιρα οιρα ουλου του 
γηπιδου…. να βρουν καναν να φουραει γυαλια… γιατι ηταν κι ι 
φωτογράφους στου γηπιδου… να βγουν φουτουγραφια με γυαλια….
Πριν να μπιτισι ι αγωνας…. κοσιαζαν …να προυλαβν ν ανεβν στου μπαλκον 
σκυράνας σμιχαλούδη σγωνια…. μπρουστα στ στρατα…. κι αραδιάζονταν στα 
κάγκιλα…. να πιρασν οι χαλκιδουνιότι να σφλιρταρν.
Πως να ξεκινήσν ομως;;;
Κάνοντας ιρουτήσις προυτοτυπις.
Η κυράνα: Καλε αγόρια ποιος ΑΝΚΣΕ;;;;;;;;
Σειρα έχει η μαναμ: Καλέ τι ώρα είναι;
Κι τν απαντα του παλκάρ: Δεκατρείς.
Η μάναμ: Καλέ γιατί με κοροιδευεις… εχουμε δεκατρεις ώρες;
Καλέ εγω ξέρω δεκα, εντικα, δωδεκα, μια, δυο.
Παντους χουρις του καλε…. δεν ξεκινουσαν…. κατι σαν ενα μαρσ ας πουμι.