* Φωτογραφία με Γιώργο Γατίδη(Γατούδη) και Γιαγιά Μάρω
Χρονολογία 1979′

ΨΑΡΙΑ ΚΙ ΓΚΙΖΕΡ
Σημιρα δα σας γράψου μόνη για τν πιθιρά…. για να μαθαίνουμι κι εμείς, 
όσις είμηστει πιθιρες, ν ακουλουθούμι του παράδειγμα 
σγιαγιάςμ… κι να μας αιγαπούν οι νύφεις μας μπάριμ.
Μια μέρα η μάναμ είχει ήδη βγεί χώρια απ τα πιθιρκά όπους λέμε κι ήταν 
δίπλα ακριβώς απ τγιαγιάμ στου φκότς σπίτι.
Ιγώ ήμαν μουκρή τρία χρόνια νείχα κι τλέει μια φιλινάδατς κι ιτόντσα 
τς που ήταν φρισκουαρραβουνιασμένη μι χαλκηδουνιώτη.
Πούνκα θέου να πάου σνπιθιράμ σχαλκηδόνα… έλα να πάμι σι παρακαλώ 
παρέα ….να πιούμι έναν καφέ… γιατί πουλή σι συμπάθσει κανα δυό φουρές 
που ήρθει… κι μι πει να πάμι παρέα.
Ηταν προυινή ώρα… κι η μάναμ είχει ικείνη τμέρα να φκιάσει ψάρια.. 
γιατί η μπαμπάςμ δούλιβι τότις σχαλάστρα… κι έφιρι απ τν προηγούμινη 
του βράδι …κι τουν άριζαν κι πουλή πάντα.. λες απ του ιπίθιτου δεν ξέρου .
Ε σι λέει μέχρι ναρθει η γκόγκους ιγώ ψάρια είνει δα τα τηγανίσου μάνι 
μάνι κι δα προυλάβου.
Η μάναμ μόλις είχει ξιπινθήσει, γιατί μετά τον πατέρατς πέθανι κι ο 
αδερφόιτς κι τρία χρόνια πινθούσαν, κι είχει ράψει ένα ταγιέρ πάλι 
σκούρο μαύρο μι λαδί… είχει φκιάσει κι τα μαλλιάτς πιρμανάντ… οπότε 
ευκιρία για βόλτα… τσακ σχαλκηδόνα χεμ ιξουτερικό κατά κάποιου τρόπου… 
να λέμι… ντύθκη στουλίσκει..παένει ινημηρώνει κι τμητέρα..παίρνει τν 
ιφκήτς να πάτι νύφ… κι καουά να πιράστει … κι ντουμάνι
Παίρνει κι εμένα μαζίτς… δε μαφκει σγιαγιάμ γιατί κι γώ έτμη για βόλτα 
πάντα ήμαν…. κατά μάνα κατά κύρη δε λέν…  κι ξικινάμι για του ταξείδι σχαλκηδόνα.
Κάθουντι πίν τουν καφέ μας κερνούν μασαλέβν κι πιρνούμι πουλή ουραία.
Ναι αλλά η φιλινάδατς χάλιβι να καιτιρέσι λίγου ναρθει κι η 
αραβουνιασκότς να τουν ιδεί κιαυτή καμόσου κι καθυστέρσαμ.
Η μάναμ χίρσι να κάθιτει στ αγκάθια.
Μαναμ λέει άντι φιλινάδα να κινήσουμι να παένουμι… δα πάει η άντραςμ 
απ τ δλειά πουσταμένους…. κι νισκός κι ιγώ να γκιζιαρίζου…. ποιος τουν ακούει;;;
  Η μοναδικούς δα είνει ….σκέφτουμι τώρα ιγώ που τράνιψα…. τότις δεν 
ήξιρα…. τι μη καιτηρούσι.
Εριτι η μπαμπάκας μ απ τδλειά μπαίνει στου σπίτ δε μας βρίσκει βλέπει 
τα ψάρια ατηγάνιστα έτσι όπους τα φερει κουσιαντάκ στη μητέρα σι λέει ικεί δα είνει.
Που είνει η παγώνα ρωτά τγιαγιάμ. Αχ γκόγκου κάτσι ιδα να φας τέτοιου 
καουό φαί που έφκιασα σήμιρα κι δα σι πού. Τσιούγκ η μπαμπάκαςμ μόλις 
έριταν απ τδλειά να πλυθεί να φάει κι ντουμάνι στουν τσιντίκ του καφινείου .
Χίρσι να τρώει η μπαμπάκαςμ κι η γιαγιάμ χίρσι να τουν ιξιστουρεί. Αχ 
γκόγκου τν πήρι η ματούλα να πάν σχαλκηδόνα σνπιθιράτς τέτοια παγώνα 
βγήκα κι τν καμάρουνα μέχρι να στρείψει απ του μαυρουδή  ικείνου του 
καουό του ταγιέρ κι τα μαλλιάτς τέτοια κουά πιρμανάντ κούκλα ήταν μη 
τυχόν κι τν πείς τίπουτα κι αυτή έχει τρία χρόνια μαύρα φουράει 
νιόπαντρη ούτι δα τν ανασάντς φάει κι πήινει στου καφινείους.
Ηρθαμι μη τμάναμ σκιαγμένη αυτή παένει κατευθείαν σγιαγιάμ μι τν ψυχή 
στου στόμα…….μητέρα ήρθει η γκόγκους…μη σταναχουριέσει πούνκα τουν 
έδουκα έφαη Η ΑΝΤΡΑΣ ΛΕΕΙ ΑΜΑ ΒΡΕΙ ΦΑΙ ΚΙ ΦΑΕΙ ΟΥΤΙ ΔΑ ΣΜΠΟΥΡΙΞ .
Υρνα απ του καφινείου η πατέραςμ κι δε λέει τίπουτα τμάναμ ούτι γιατί 
άργησις ούτι για τα ψάρια τίπουτας. Τα τηγάντσι η μάναμ κι τα πήρι 
μαζίτ σδλειά να τα φάει τν άλλη μέρα
Παένει τν άλλη μέρα σγιαγιάμ η μάναμ κι τλέει σι ιφχαριστώ πουλή μητέρα .
Αξι τι δα σι που σι καμαρώνου γιατί είσει πουλή έξυπνη είσει 
αγράμματους δικηγόρους κι μι φκιάντς ούλου κι ιοού μι τα αστεία που μι 
λες κι κάνκα μιάφρα δεν τσιόνισι.

ΣΚΙΜΠΟΥΔΕΣ ΚΙ ΟΥΡΙΣΤΙ
Μια Κυριακή ούλοι ήταν στου μπαχτσιά η γιαγιάμ παένει στν ικλισιάτς κι 
μιτά παένει σνυφτς που κάθιταν σνπλατέα να πιεί καφέ.
Η θείαμ τν κιρνά καφέ τβάνει κι κουνιάκ τν κιρνά κι κουραμπιέ 
μασάλιψαν αλλά  ικεί σνκουζίνα που κάθουνταν  τγιαγιάμ τν έριταν 
μυρουδιά απού σκιμπούδις που ψήνουνταν.
Ε σι λίγου σκώνητι αιντι νύφ σιφχαριστού για τουν καφέ ιγώ δα παένου 
λέει. Κατέβκη τσκάλα κι στου διάδρουμου όπους πιρνούσι είχει ένα 
παράθυρου απ του μαγαζί κι τχτυπά η γιότς κι τρουτά μάνα που παέντς 
φεύγς;;;
Φεύγου πιδίμ.
Που είνει οι άλλοι ;;;
Ούλοι στου μπαχτσιά είνει πιδίμ…  κι μαζών ζαρζαβάτι… κι ιγώ πήγα 
σνκλησιά κι ήρθα να πιού καφέ.
Σάνι αφού μαζων ζαρβάτι δαργήσν… ύρνα ουπίς έχουμι καουό φαί σήμιρα 
σκιμπούδις πήινει απαν να φας κι ύστρα φεύγς.
Κι υρνά ουπίς η γιαγιάμ  κι τρουτά η νύφτς:
Μητέρα ξέχασις τίπουτα;;;;
Οοχι λέει η γιαγιάμ.
Σάνι γιατί ύρσις;
Γιατί η γιός μ μείπει ότι μαιρεβς καουό φαι κι  να κάτσου να φάου.
Κι έκατσι κι έφαη καουά καουά κι υρσει σπίτ….κι μαιέριψει κι για του 
μπλιουκτς …κι μια χαρά.

ΑΔΙΡΦΕΣ ΚΙ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ
Η αδιρφήτς η Πέτρου πουλή ινάτουνη κι τζήλιβι τν γιαγιάς που δε χάλιβι άκρα.
Εριταν μι μια φόρα  απ τν ικλισιά τν κυριακή…. κι μι ρουτούσι που 
ειναι η πιθιράς…. δεν ήταν σνκλησια στουν αι θανάση.
Τ λέου πάει στουν αιγιώργη σνκλησιά.
Να μη πάει σβάπτιση που βαφτίζει η τάκης η ντρούγκους του πιδίτ ???? 
αυτήν τν κάλισι;;;
Οχι …άκσι μόνη ότι δα βαφτίσει η τάκης του πιδίτ…. δεν κάλισει 
σθείεις… αλλά η πιθιράμ αφού άκση…. πάει σκείνη την ικλισιά να 
καμαρώσει τβάφτισι.
Κι πάει ώρα δώδικα κι κόμα δεν ήρθι; λέει η Πέτρου τουρά αυτή πάει κι 
στου τραπέζι ναξέρς.
Η αδερφήτς  ινα σκάσει.
Εριτι η γιαγιά κι τλεου ήρθι η θεία πέτρου κι σέψαχνι… ένα ινάτι 
είχει… γιατί δε σι βρήκι σν ικλισιά.
Αχ τουρά αυτή δα πακαλίσει λέει…. γιατί να μη πάου στουν ανιψιόμ ιγώ 
να καμαρώσου τβάφτιση ….. ιγώ πήγα κι μ έκανι κι του ουρίστει…. έλα 
θεία σι παρακαλώ κι στου τραπέζι…  κι είχαν λαγο στιφάδου κι 
μιζιδάκια…. κι έφαουα καουά καουά κι τώρα έρουμι.
Υστρα βάφτζει η καραγέλας η γιάννης τν κική….. ε δεν καλούσαν κι 
σθείεις….γλύτουσι απού τθεία πέτρου που ήταν γιαγιά κι ήταν σβάπτιση.
Πάει πάλι σνικλισιά η γιαγιάς  πάει κι στου τραπέζι .
Εριτι όμως η άλλη η αδιρφήτς η θεία Χρυσόνκα.
Η πιθιρα σ που είναι πούνκα σνικλισιά πάει;;; ιατί δεν ύρσι κόμα…  άργησι.
Μαρή τίπουτα δε χάνει …..να ιδείς τουρά που πάει σβάφτις του 
καραγέλα ….πάλι καλισμένη ήταν;;;;
Ουτι τν ένοιαζι… ήταν πάντα ήρεμη κι χαμουιούσι…. κι χαρχαλιέταν…. κι 
δεν ινάτουνι μι κανέναν κι πέρασι μια ζουή χαρισάμενη.