Αγαπημένα Καβακλιουτούδια κι Αρτλίκια

Οπου πήινει η μάναμ ιά ικδρουμή θες, ιά γλέντ’ θες, κουαούσαν
  οι άλλις απού μια στουλή, ιατί ήξιραν, τι τριουά έφκιανι.

Μέρα σ’υναίκας κι του γλέντ’ ένειταν στου λιόγιρμαν.
Ερειτι ι ανιψιάτς η Ιλένκου κι τ΄λέει θεία σ’έχου στουλή.

Ηταν τότις του σχόλιου Χιλιουδάκι μι τουν εισαγγιλεύς κι τουν έβγουαν
κι τραγούδ’ουρέου.

Σ’πέρν’ μέσα στου κουζινάκ’απ’ του μαγαζί κι ντύν’ τ’μάναμ Χιλιουδάκι
κι τ΄Ματούλα ι γαμπρός ντε μι τν κασκιέτα, εισαγγιλεύς μι του καβουράκ’.
Εισαγγιλεύς ήταν κι μι τ’γραβάτα.

Παένι η Ιλένκου κι λιέει τα όργανα.

Συγνώμη δα σταματήστει κι δα παίξτει
του τραγούδ’ του εισαγγιλεύς κι σ’ Χιλιουδάκις.

Δα κάνουμι μια έκπληξ’ ιδώ στου γλέντ’.

Σταμάτσαν τα όργανα, χίρσαν να τραουδούν, να παίζν σ΄Χιλιουδάκις του τραούδ’.

Παρουσιάζουντι αυτές κι χιρνούν να χουρέβν.

Μπρουστά ι χιλιουδάκι να σέρν του χουρό κι
να κουνά του μαντήλ’, μιτά ι ισαγγιλεύς κι μιτά ούλις οι ιναίκις.

Ι Χιλιουδάκι κι ι ισαγγιλεύς να χουρέβν κι οι άλλις γκιλίσκαν καταής.
Κάποια ώρα η Χιλιουδάκ’ βλέπ’, ούλις καταή να ιούν κι αυτή να κώθ’ του μαντήλ’
  κι να σέρν’ του χουρό κι απόμκαν μόνι οι δυό.

Απού ιέλια οι άλλις μιά μιά κόπκαν κι κάθουνταν καταή.